Een leeg kantoor V

Mijn vrouw keek mij gisteren breed grijnzend aan en zei: ‘Dit vind jij leuk he? Dingen die anders gaan dan normaal. Dan ben jij in je element. Ik kan zien dat je het naar je zin hebt.’

Ze heeft gelijk. Ik hou van gedoe. Ben gek op de dynamiek waarbij niet in één oogopslag duidelijk wordt wat nodig is. Urgentie om dingen beet te pakken. Zaken anders oppakken dan we gewend zijn. Ik koester dan de mensen om me heen die me wijzen op de waarde van bestaande structuren en systemen. Want niet alles is slecht. Eerlijk is eerlijk.

Toch is vandaag anders. Nu we bijna een week onderweg zijn met de vergaande crisismaatregelen dringt het besef goed door dat dit het nog wel een tijdje kan duren.

Een bericht op LinkedIn van Hondsrug College bestuurder Rolf Mulder stemt mij droevig. Hij beseft ook dat we voorlopig nog niet uit de crisis zijn. ‘We gaan terug naar de middeleeuwen’, schrijft Rolf.

Ik antwoord Rolf dat deze crisis ook een mooie kans op bezinning is. Waarom deden we dingen zoals we ze deden? Daarnaast zie ik de participatiegraad toenemen. Ik voel me veel verantwoordelijker voor het onderwijs van m’n kinderen nu ik er met de neus bovenop zit. Ben meer coproducent geworden dan vooral consument.

We voelen nu hoe afhankelijk we zijn van zorg en andere collectieve voorzieningen. En je ziet mensen zich er nu ook actief voor inzetten. Dus qua participatie zeg ik: ‘Vooruit naar het Naoberschap uit de middeleeuwen.’ En laten we vooral de zegeningen van de technologie omarmen om coproducent in de relevante domeinen wonen, werken, leren en zorg te worden.

Vandaag mijn, voorlopig, laatste schrijfsel in deze reeks. Ik heb er veel aan gehad om de dagen van me af te schrijven. Ook na het besef, dat deze crisis nog wel even kan duren blijf ik optimistisch. Ik weet zeker dat we er sterker uit komen. Misschien niet direct maar op termijn gaan we veel hebben aan wat we nu hebben geleerd.

Waarom ik dit zo zeker weet? Omdat als er echt iets is we klaar staan voor elkaar en bereid zijn persoonlijke belangen opzij te zetten.

Het kabinet geeft het goede voorbeeld door lef te tonen. Het kabinet geeft het goede voorbeeld door een bewindspersoon van een oppositiepartij aan boord te halen. Tienduizend mensen melden zich aan om de zorg te helpen. Muzikanten treden belangeloos op voor eenzame ouderen. In veel dorpen gaan vrijwilligers op pad om boodschappen te halen voor mensen die dit niet kunnen, of niet durven. Van alle kanten worden mondkapjes en veiligheidsbrillen ingezameld. Woningcorporaties zetten geen mensen op straat en bieden maatwerk aan voor huurders die in de financiële problemen dreigen te komen.

Alle mensen deugen! Dat is mij deze week weer eens duidelijk geworden!

3 gedachtes over “Een leeg kantoor V

  1. Sandra Oostebring schreef:

    Wederom mooi verwoord Bert. Jammer dat dit voorlopig de laatste was, in deze reeks. Ik heb echter het vermoeden dat er weer andere mooie verhalen onze kant op komen. Groetjes Sandra

    Like

  2. Ria Jager schreef:

    Weeer mooi geschreven Bert. Inderdaad zijn heel veel goeie mensen, dat komt nu weer naar voren. Iedereen werd mee gezogen in de dingen van alledag. Kregen niet de kans om hun goedheid te tonen.
    Heel veel sterkte en ook succes met het regelen van allerlei dingen, die nu heel anders gaan.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s