Alle drie mijn dochters gaan vandaag thuis naar school. De scholen hebben allemaal iets geregeld. De ene met een dagplanning en gekopieerde hoofdstukken uit papieren lesboeken. Een ander volledig digitaal waarbij het normale rooster wordt gevolgd. En de derde er tussenin. Hilarische taferelen tijdens videobellen. ‘Kijk, meneer z’n hoed en sjawl aan de kapstok’, aldus de melige meidengroep. Of een yoghurt etende zoon van de lerares in beeld tijdens Duits.

Diepe buiging voor de mensen in het onderwijs. Ze improviseren flink en werken hard. Ik hoop dat deze crisis het onderwijs voorgoed zal veranderen. Eigenlijk gun ik de medewerkers een parlementaire enquête zoals bij de woningcorporaties. Gaan we, als digitale samenleving, het onderwijs eindelijk serieus nemen. Hopelijk.

Oh ja. Of ik om tien over twaalf een tosti klaar kan hebben. Anders is er geen tijd om te gamen in de pauze….. En dan na het avondeten de skates onder en de wandelschoenen aan voor het verplicht halfuurtje intensief bewegen.

Nog een hoogtepunt deze week. De bouw van een appartementencomplex voor jonge mensen met een licht verstandelijke beperking in Hoogeveen bereikte z’n hoogste punt. Een mooie mijlpaal en hopelijk kan de bouw snel worden afgerond. Letterlijk een zorg minder voor de ouders waarvan de kinderen nu nog deels thuis wonen.

Een interview over de impact van de coronacrisis op ons werk. Of we wetten zullen overtreden als er mensen in de knel komen? Volgens mij laat de crisis zich de wet niet voorschrijven. Daar is het een crisis voor. En natuurlijk respecteren wij de wet. Maar we laten mensen ook niet aan hun lot over als ze in de problemen komen. Dat is voor mij een wetmatigheid die ook bij een crisis past.

Rond tien uur een belrondje met de managers. Allemaal zijn ze druk met praktische zaken die om aandacht vragen. Gelukkig allemaal beheersbaar. We krijgen veel telefoontjes binnen. Huurders hebben veel vragen. Begrijpelijk. Pijnlijk dat er gisteren een storing was waardoor huurders niet te woord werden gestaan. Hoort er helaas ook bij.

We zitten in de eindfase van de herijking van lange termijnstrategie. Er is gerekend. We besluiten om het onderwerp maar even te pauzeren. Maar even focussen op de korte termijn. Hoe kunnen we onze denk en doe-kracht inzetten voor mensen in de knel of organisaties in nood? Waar kunnen we bijspringen als onze eigen werkvoorraad opdroogt?

We trokken onlangs een medewerker aan uit de zorg. Hij heeft even niets te doen. Heeft zich nu aangeboden aan een zorgorganisatie om te helpen.

En wat mooi om te horen dat collega’s naar elkaar omzien. Het thuiswerken is even wennen. Geen pauzes nemen om maar bereikbaar te blijven bijvoorbeeld. Goed voor de betrokkenheid maar ongezond. Zo ontstaan er nieuwe thuiswerkafspraken. Maar ook met z’n tweeën een wandeling maken tijdens de lunchpauze.

Ook vandaag weer druk noordelijk app verkeer. Het valt me op dat bestuurders elkaar veel digitaal opzoeken deze dagen. Erg prettig. We delen veel. Verwonderen ons soms ook over de keuzes die we individueel maken. Maar we respecteren het. Deze crisis leert ons dat we misschien wel een digitaal platform nodig hebben om te communiceren en te delen. We wisselen crisisprotocollen uit maar ook ideeën over communicatie. Als onze ict’ers straks wat tijd over hebben maar eens mee aan het werk.

En opeens ben ik schakelpunt tussen een aanbod van lokale bedrijven aan een zorginstelling. Spannend, maar als het lukt hebben we er ook na de crisis veel profijt van in de regio. Ik zeg mijn bijdrage toe en leg verbinding tussen de twee, nu nog, gescheiden werelden.

Dan weer een initiatief. Een team budgettrainers zit thuis duimen te draaien. Willen graag hun kennis en expertise beschikbaar stellen aan huurders die hun bron van inkomsten kwijtraken. Wat toch mooi dat iedereen zich zo voor een ander in wil zetten. We gaan kijken wat we samen kunnen betekenen.

De accountant rondt z’n controle over de boeken uit 2019 af. Het jaarverslag is nog niet door onze raad van commissarissen vastgesteld. Daarom moet er nog een passage in over de coronacrisis. Zal wel weer een mooie vrijwaring in de verklaring opleveren. Een wereld met eigen wetten en realiteiten die zeer crisisbestendig lijkt.