Terwijl de asielinstroom het afgelopen jaar is gedaald, neemt de weerstand tegen de opvang van vluchtelingen toe.

Steeds meer gemeenten stellen plannen voor opvanglocaties uit of blazen deze af. Nu de regering de voorrangsregeling voor het huisvesten van statushouders in sociale huurwoningen afschaft, dreigt een nieuwe opvangcrisis.

Let op, een opvangcrisis, geen asielcrisis. Een gecreëerd probleem doordat we opvanglocaties afbouwden en plannen voor nieuwe opvanglocaties te traag uit de grond komen. Overigens werkt de voorrangsregeling voor mensen met een verblijfsstatus nagenoeg perfect, en is de invloed op de wachttijd voor de overige woningzoekenden nihil.

En zo worden mensen op de vlucht voor oorlog, of vanwege hun geloof, hun geaardheid of hun politieke kleur de dupe. Ze trekken van opvanglocatie naar opvanglocatie in afwachting van een rustige plek in onze samenleving. We kunnen ons voorstellen wat het met je doet als je geen onderdeel van een gemeenschap mag worden.

De weerstand tegen opvanglocaties, en tegen de voorrang op een sociale huurwoning is onmenselijk maar ergens ook nog wel te begrijpen. Er zijn te weinig huizen doordat er veel arbeidsmigranten en studenten naar ons land komen om onze economie draaiende te houden. Maar ook omdat veel liefdesrelaties stranden. Maar liefst 1 op de 2 relaties sneuvelt waardoor partners uit elkaar gaan en er een extra huis nodig is.

Hier valt niet tegen op te bouwen in ons vol landje waar voor elke vierkantemeter vier gegadigden zijn.

Als we dan gaan bouwen, zullen we dit dan voor alle spoedzoekers ineens doen? Dat we bij de bouw van opvanglocaties ook flexwoningen realiseren voor onze jongeren, gescheiden mensen, arbeidsmigranten, studenten en andere spoedzoekers?

Bouw meer en sneller voor iedereen die een dak nodig heeft, sluit niemand uit! Combineer financieringstromen om meer waarde te creëren! Dit verlicht de druk voor alle spoedzoekers en vergroot het draagvlak in de samenleving.

Gaat dit dan wel goed met al die mensen van verschillende afkomst die samen een nieuwe gemeenschap vormen?

Hier kun je behoorlijk wat aan doen als gemeente en als huisvester. Zorg dat mensen elkaar kennen, zorg dat mensen elkaars talenten kennen en zorg voor ontmoeting. Want bekend maakt bemind, en, als je buren een naam, een gezicht en een verhaal hebben zul je merken dat je meer gemeen hebt dan je vooraf had bedacht.

Dit vraagt om goede samenwerking tussen bewoners, gemeenten, het COA, woningcorporaties, sociaal werk en werkgevers.

Stop met het apart zetten van bevolkingsgroepen en bouw gemeenschappen, fysiek en sociaal. Grijp elke kans om de leefbaarheid in je dorp of wijk te versterken door diversiteit en inclusie. Bouw met waarde voor de samenleving!