‘Dit is voor de misfits die je her en der alleen ziet staan

Die onder straatlantaarns eten en drinken bij de volle maan

Dit is voor degene die je overal herkent

En deze is voor jou en mij want dit is ons moment’

Vorige week schreef ik dat de wereld af is. Af, in de zin van klaar. We hebben, in materiële zin, meer dan we nodig hebben. Op het gebied van zingeving heerst schaarste. We doen rare dingen om toch bevredigd te worden. Het gevoel van onrust is ongemakkelijk en vraagt om compensatie. Alcohol, agressie, chocola of drugs verdoven de pijn die het gevoel van ongemak veroorzaakt.

De wereld is af in materiële zin, de democratie lijkt ook af. Af, in de zin van dat ze niet meer mee mag doen. Waar een meerderheid als totalitair uitgelegd wordt. Als 49,9% van de kiezers voor jou heeft gekozen, heeft 50,1% op andere partijen gestemd. Daar heb je je naar te gedragen als leider. Angela Merkel realiseerde zich dat voortdurend als ze besluiten moest nemen of compromissen sloot; ook de gevolgen voor de minderheid werd meegewogen.

En dat laatste is een groot goed in de democratie. Het gaat niet om het recht van de sterkste. Het gaat erom dat er rekening gehouden wordt met de minderheid. Een minderheid die vaak in de meerderheid is. Je hoort ze amper maar de feiten liegen niet! Dit betekent ‘polderen’, een Nederlands politiek begrip om op basis van draagvlak en daadkracht te leiden. Zonder al te veel gedoe hou je de vaart erin en haal je belangrijke doelen voor de toekomst van het land. Iedereen een beetje winnaar.

Merkel noemt Trump in haar biografie, ‘Vrijheid’, een makelaar. Hij wil iets hebben wat de ander heeft, streeft nooit naar gezamenlijkheid. Annexatie van Canada en Groenland past uitstekend in dit straatje. En dat botst, geeft wrijving en leidt tot conflicten. Poetin lijkt z’n grote voorbeeld.

Facebook en X steunen Trump uit angst om iets kwijt te raken en uit liefde voor de macht. Niet alleen het stoppen met factchecken door deze media is een bedreiging voor de democratie, het enorm bereik vermenigvuldigt het risico. Musk en Zuckerberg hebben toegang tot miljarden mensen op de wereld.

Hiermee kunnen ze de informatievoorziening aan deze mensen beïnvloeden. Dit mobiliseert krachten die exponentieel meer effect hebben dan de vredes, of klimaatprotesten van de afgelopen jaren. Greta Thunberg, Malala Yousafzai en Leymah Gbowee zouden watertanden van dit bereik.

Vroeger stonden de misfits te eten en te drinken onder de volle maan. Ze hadden te weinig van alles, voor deze mensen was de wereld nog lang niet af. Tegenwoordig staan andere misfits in het volle licht op vele podia overal op de wereld. We moeten leren om hier mee om te gaan en om te strijden voor onze democratische waarden. Dat zijn we verplicht aan de mensen die het leven lieten om ons 80 jaar geleden te bevrijden van de grootste misfit die de wereld tot nu toe heeft voortgebracht.

Doe je mee om de stille meerderheid haar stem te laten houden om verder te bouwen aan een betere wereld voor zoveel mogelijk mensen?

 

*The Scene [Spotify]

Fotocredits: Marcel Juriaan de Jong