In de krant een foto van een fabriek. Een lopende band met een man centraal in het beeld. De man houdt een kwast in z’n rechterhand. Waarschijnlijk om de lopende band te oliën, zodat de productie op hoge toeren door kan gaan.

Een foto van een man aan de lopende band in de fabriek. Kiekjes die we dagelijks voorbij zien komen op de economiepagina’s van onze kranten. Meestal ter ondersteuning van berichten over de opening van een fabriek, vastzittende cao-onderhandelingen of veranderende pensioenvoorwaarden.

De man aan de lopende band in de fabriek draagt een salopette. Een tuinbroek zoals we thuis zouden zeggen. Een kledingstuk dat Duisters graag dragen op het werk. Vaak met een jasje in dezelfde kleur, van hetzelfde stof eroverheen. Een typisch plaatje van een man op leeftijd, aan het werk aan de lopende band van een fabriek in Duitsland.

Een onschuldig plaatje zou je denken. De halffabrikaten aan de lopende band halen me uit de droom. Aan de lopende band hangen 11 hulzen van granaten. Voor de man met de kwast is het werk. Werk dat gedaan moet worden, om de huur, het leven en het pensioen te kunnen betalen. Ik denk niet dat de man ook maar en seconde nadenkt over de impact van z’n werk. Het is gewoon werk. Zijn werk. Als hij het niet doet, staan er wel tien anderen in de rij. Ze zouden z’n plek maar al te graag innemen.

Het is bijna kerst. Dan gooit de man z’n salopette in de wasmand om het kledingstuk vervolgens in januari weer schoon van de kapstok te halen. In zo’n typische kleedkamer die Duitse fabrieken hebben. Het ruikt er naar olie en naar zweet. Ben er wel eens geweest.

Maar misschien moet de man gewoon doorwerken met kerst. En waarschijnlijk vindt de man dat voor een keertje helemaal niet erg. Het verdient vast goed als je de feestdagen aan de lopende band doorbrengt, in plaats van aan het kerstdiner thuis. Ook wel even fijn, die paar extra euro’s dit jaar. Het leven is immers al duur genoeg geworden.

Het is de laatste jaren druk in de fabriek. Er is veel vraag naar granaten. De man prijst zich gelukkig dat hij niet in een autofabriek werkt zoals veel familieleden. Zij zijn wel thuis met kerst. Er is niet genoeg vraag naar schone auto’s.

Nee, dan heeft hij mazzel. De strijd om de macht wint het van de strijd om het klimaat. Dat is wel eens anders geweest. Toen ook hij vaak thuis was, vanwege te weinig vraag naar granaten. Dat waren onzekere tijden geweest voor het gezin. De kinderen waren net aan hun vervolgstudies begonnen. Dure tijden dus. Hij mag z’n handen dichtknijpen dat z’n fabriek veel werk heeft.

Aan de lopende band, 11 granaten die hun weg vinden naar de tanks op het slagveld. Waar vaders uit verschillende landen elkaar op leven en dood bevechten. Ook zij zouden met kerst graag bij hun gezinnen en families zijn.

Maar, er is te veel werk de laatste tijd.