Herfstvakantie. We maken de tussenbalans op van het nieuwe schooljaar. De meiden hebben keihard gewerkt. Mooie cijfers kleuren de lijst. Ze hebben het naar hun zin, zitten goed in hun vel. Dan heb je als ouders ook vakantie.

Verah laat ons een TikTok video zien waarin wordt afgegeven op VMBO’ers. Gerjanne vult aan dat het schering en inslag is om het VMBO af te schilderen als een minderwaardige opleiding. Ongelofelijk maar realiteit. 

Maar wie is hier slachtoffer en wie is hier winnaar?

Pak ze maar aan die VMBO’ers. Ze zijn het gewend om te moeten knokken voor hun positie. Ze weten niet anders dan dat leren moeite kost. Dat je er iets voor moet doen om iets te bereiken. Dat het leven niet alleen maar een kadootje is. Het zijn vaak harde werkers.

Maar wat triest dat je je eigen positie moet ontlenen aan het onderuit schoffelen van die ander. Dat je je sterk voelt door iemand anders als zwak te bestempelen.

Wacht maar tot die VMBO’er je auto weer aan de praat helpt in een koude winter. Wacht maar tot je vaatwasser het begeeft en je net tien vrienden hebt uitgenodigd om te komen eten. Wacht maar tot je CV op eerste kerstdag het begeeft en je bibberend van de kou de rollade aansnijdt. Wie komt er dan voorrijden? Wie lacht er dan het hardst?

En kijk niet raar op als die VMBO’er van nu straks je directeur is. Niet omdat zij of hij boven je wil staan. Wel omdat zij of hij gewend is om ervoor te werken om de leukste baan van de wereld te krijgen.

Nog elke dag ben ik er trots op dat mijn schoolcarrière begon met zes jaar LTS, nu VMBO. Het was niet de makkelijkste weg maar het heeft mij wel gevormd tot wie ik ben.

*= op de foto een deel van mijn gereedschap uit 1981 van de LTS Elektrotechniek, leerlingnummer 246 😎

oktober 2020, bert.moormann@ziggo.nl